Grafika wektorowa - definicja

Witajcie  na moim blogu.

O czym BLOGG?

Blog poświęcony będzie  grafice wektorowej.

Definicja grafiki wektorowej 

Grafika wektorowa (obiektowa) – jeden z dwóch podstawowych rodzajów grafiki komputerowej, w której obraz opisany jest za pomocą figur geometrycznych (w przypadku grafiki dwuwymiarowej) lub brył geometrycznych (w przypadku grafiki trójwymiarowej), umiejscowionych w matematycznie zdefiniowanym układzie współrzędnych, odpowiednio dwu- lub trójwymiarowym. Drugim z podstawowych typów grafiki komputerowej jest grafika rastrowa.

Do zalet należą przede wszystkim:

• skalowalność, prostota opisu, a przez możliwość modyfikacji poprzez zmianę parametrów obrazu,

• mniejszy rozmiar w przypadku zastosowań niefotorealistycznych (schematy techniczne,loga, flagi i herby, wykresy itp.),

• opis przestrzeni trójwymiarowych,

• możliwość użycia ploterów zgodnie z metodą ich pracy,

• bardzo dobre możliwości konwersji do grafiki rastrowej.

• ogromna złożoność pamięciowa dla obrazów fotorealistycznych,

• przy skomplikowanych obrazach rastrowych nieopłacalność obliczeniowa konwersji (poprzez wektoryzację) do formy wektorowej.

• schematy 
naukowe i techniczne

• mapy 
i plany,

• logo
, herby, flagi, godła,

• różnego typu znaki, np. drogowe,

• część graficznej twórczości artystycznej (np. komiksy),

Wśród głównych wad wymieniane są:

Grafika wektorowa sprawdza się najlepiej, gdy zachodzi potrzeba stworzenia grafiki, czyli mającego stosunkowo małą ilość szczegółów, nie zaś zachowaniu fotorealizmu obecnego w obrazach. Odpowiednimi przykładami użycia grafiki wektorowej są:

Podczas korzystania z komputera można spotykać się z grafiką wektorową częściej, niż się powszechnie uważa. Stosowane są one m.in. w fontach, komputerowych opisach czcionek oraz w grach komputerowych i wideo, a dokładniej do opisu grafiki trójwymiarowej. Geometria i jej przekształcenia stanowiące opis przestrzeni trójwymiarowej opisywane są metodami grafiki wektorowej, wygląd obiektów określany jest rastrowo za pomocą tzw. tekstur.

W zależności od programu i formatu zapisu grafiki wektorowej dostępne możliwości edycji mogą znacząco różnić się od siebie. Poniżej wymienione zostały główne cechy najbardziej znanych tego typu programów:

• elementarne figury: prostokąt, okrąg, łuk, wielokąt foremny, wielokąt gwiaździsty, spirala, krzywe Béziera,

• standardowe atrybuty: grubość i kolor linii rysowania, kolor wypełnienia, zaokrąglenia rogów oraz ich przekształcenia takie jak konwersja figur elementarnych w krzywe, czy narzędzie „strzępienia” krzywej,

• grupowanie oraz scalanie obiektów ze sobą, operacje boolowskie między obiektami (przycinanie, część wspólna itp.)

• wstawianie obrazu rastrowego (bez wektoryzacji) z możliwością przekształcania go jako całości,

• import grafik wektorowych oraz wektoryzacji grafik rastrowych,

• bibliotekaobiektów pozwalająca na zapamiętanie ogólnego wzoru obiektu, a następnie stosowanie poprzez odwołania do niego przy podaniu przekształceń dotyczących konkretnego egzemplarza,

• technologia podobna masek w grafice rastrowej,

• prowadnice (linie pomocnicze), siatki oraz linijki pomagające w dokładnym umieszczaniu obiektów,

• podział obrazu na warstwy.